بررسی کمیت وکیفیت فیزیک و شیمیایی آب شرب روستاهای شهرستان هریس

آب همواره مقادیری املاح، مواد  معلق  و گازهای محلول همراه خود دارد. وجود برخی  از املاح در آب  برای سلامتی انسان  ضروری است  ولی مقدار  بیش از حد مجاز آن­ها سلامتی انسان را  به  خطر می­اندازد. هدف از این  مطالعه، سنجش پارامترهای شیمیایی آب شرب روستاهای  شهرستان هریس  و مقایسه با  استانداردهای ملی می باشد. در  این  مطاله توصیفی مقطعی انجام شده، تعداد 30 نمونه در زمستان 1389 و بهار 1390 از منابع آب روستایی  برداشت  و مورد آزمایش و بررسی  بر اساس استاندارد  متد  قرار گرفت. جهت آنالیز آماری نتایج  از شاخص­های  مرکزی و نرم افزارSPSS  استفاده گردید. در  این مطالعه  بررسی­ها  نشان  داد  که  میانگین کدورت آب شرب  روستاها 1> ( بر حسب NTU) می باشد که  در  حد مطلوب است. در مورد pH ، نیز مقدار میانگین در روستاها  87/7  بوده که در محدوده ی مطلوب می­باشد. 46  آب  روستاها درصد دارای سختی  نامطلوب و 23/3 درصد بیش­تر از حداکثر  مجاز بودند. 13/33  درصد دارای  نیترات نامطلوب  بودند. حدود 30 درصد دارای TDS بیش­تر از حد مطلوب و 6/66 درصد  بیش­تر از حداکثر مجاز  بودند.6/26 درصد EC بیش­تر از حد مطلوب و 6/16 درصد بیش­تر از حداکثر مجاز بودند.6/36 درصد دارای سولفات بیش­تر از حد مطلوب  و 20 درصد  بیش­تر از حداکثر  مجاز  بودند. 20 درصد  دارای کلرور  بیش­تر از حد مطلوب و 32/3 درصد بیش­تر از حداکثر مجاز بودند.43 درصد کلسیم  بیش­تر از حد مطلوب شدند.33/23 درصد منیزیم بیش­تر از حد مطلوب بودند.20 درصد سدیم  بالای  حد مطلوب  شدند. کیفیت شیمیایی آب شرب روستاهای هریس  از دیدگاه  بهداشتی مشکل آفرین نیست.  لیکن  به­دلیل  پایین­تر بودن کیفیت آب  برخی پارامترها  حد مطلوب  استانداردهای ملی  را تأمین  نمی­نماید.